Vandaag lever ik al mijn verslagen in van de afgelopen 4 jaar. Bijna ben ik ook transpersoonlijk therapeut. Ik hoor u denken...
Gisten las ik het volgende
'Volgens Sartre is er geen kern of essentie die je in jezelf draagt en waaraan je moet beantwoorden. Een mens heeft altijd een keuze. Dat is wat Sartre 'existeren' noemt. Een ding is daarentegen wel aan zijn essentie gebonden. Bloemkool heeft geen enkele andere keuze dan bloemkool te zijn.'
Het grootste gevaar dat ons als mens bedreigt, is dat wij onszelf als ding gaan ervaren en vergeten dat we de vrijheid hebben om anders te zijn. Als je even niet oplet, denk je dat je samenvalt met een baan, met een vastgeroeste denkwijze of met het leventje zoals je dat toevallig leidt. Voor je het weet, heb je je eigen leven dan gereduceerd tot een essentie. 'Het ergste is als je daarin berust met de opmerking "Ik ben nu eenmaal zo-en-zo en ik kan niet anders zijn dan wat ik ben." Wat je dan eigenlijk zegt is: "Ik ben alsof ik een bloemkool was." Wie zulke smoesjes gebruikt, is volgens Sartre te kwader trouw. Hij verzaakt de opdracht die hij als mens heeft: vrij te zijn. Dan doet hij alsof hij een ding is, om zo onder de verantwoordelijkheid die zijn keuzen met zich meebrengen uit te komen.'
De mens is vrij en dat is soms de grootste angst.
3 opmerkingen:
Wat hoorde je mij denken? 'Siep, wat goed! Je deadline gehaald!'? Want dat dacht ik! Hoera! Bijna therapeut!
En toen dacht jij weer: ' Oooh, leert ze dan nooit dat ik Siem ben, niet Siep.' En nee, ze leert het nooit.
woord van de dag:
inthro: nieuwe kans op leuke dingen
wat goed zeg.
mooi. je gaat dus straks mensen helpen zich meer bewust te worden van zichzelf enzo?
leuk. er komen dan meteen allerlei vragen bij me op. hoe en waar enz... en dat je het vast heel druk hebt gehad met alles en gezin
Ik vind de laatste zin zo krachtig en hoop dat deze een tijdje in mijn hoofd blijft wonen.
Een reactie posten