Morgen is het vijf jaar geleden dat Hasse werd geboren. De tijd lijkt voorbij gevlogen. Heeft twee mooie jongentjes gebracht, veel wijsheid en ook weer nieuwe onzekerheden en angsten. Als mens blijf je altijd in ontwikkeling en soms kan je die veranderingen beter aan dan ik nu. Ik voel me labiel en heb al een week pijn in mijn buik. Morgen een dag om te gedenken, maar ik eigenlijk weet ik niet goed hoe?
Luna wel, Hasse is jarig en zij wil een appeltaart bakken!
Gedenken, daar wil ik mee de diepte in. Onderzoeken wat dit voor mij betekent. Het enige wat ik nog kan doen, nu Hasse niet meer in ons leven is.
Een goede nacht...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten